Einde stage avontuur in Bristol

Hallo allemaal,

De tweede week op mijn stage in Engeland begon ik een steeds betere band te krijgen met de kinderen en de leraren op de school. Daardoor is stage ook leuker, ik kreeg een beter beeld van wat ik moest doen en waar alles te vinden was. Ik werd vaak tijdens de lessen die ze kregen bij een groepje kinderen gezet, zodat ik ze kon helpen en motiveren om te werken. Bij een kindje moest ik veel moeite doen om hem te laten werken. Ik zat letterlijk langs hem en zei letter voor letter hoe hij een woord moest schrijven.. zodra ik dat niet zou doen, zou hij gewoon voor zich uit staren en heeft hij misschien na 45 minuten 3 zinnen geschreven. De leraar was dan ook erg blij nadat ik hem geholpen had. De andere stagiaire (zij was een leraar in training) die bijna klaar was, was er dus elke dag van de week. Behalve twee middagen. Op het begin leek mij dat niet heel erg fijn, maar gelukkig kon ik het erg goed met haar vinden. De enige klusjes die ik deze drie weken gedaan heb waren lijnen zetten en opdrachten plakken in hun schriften. Daar kon ik wel mee leven :) 

In ons tweede en laatste weekend daar zijn we op zaterdag naar London geweest met ongeveer 15 mensen. We gingen daar met een tourbus heen. Helaas kon ik vrijdag avond niet op stap, want ik moest om 04.00 uur opstaan, want we gingen om 06.15 aanrijden met de bus. We moesten ongeveer 2,5 uur rijden. Rond 09.00 uur kwamen we aan in London bij het Victoria coach station. De leraren op de school zeiden dat dat wel dichtbij de 'stad' was, nou dat was toch ongeveer nog zo'n dikke 30 minuten lopen. Op de route daarheen kwamen we langs het Buckingham Palace. Dat is echt een heel groot gebouw/huis (ik weet niet hoe ik het moet noemen) ik vond het ook indrukwekkend om te zien dat er mensen met geweren daar zo'n hele dag staan. Heel toeristisch hebben we daar foto's gemaakt. Daarna weer verder op naar de toeristische plekken. De Big Ben stond in de stijgers, dus dat was jammer. De London eye hebben we ook gezien, maar daar zijn we niet in geweest. Ik was zo een beetje aan het rondkijken en toen zag ik plotseling mensen die ik kende, op het eerste gezicht dacht ik: zie ik dit nu goed? zijn hun hier ook? Ja ik zag het goed, ik zag bekende mensen uit Nederland. Hoe toevallig is dat nou! Selfie mee gemaakt en hup doorgestuurd naar mijn moeder.. erg leuk. Daarna ben ik samen met een ander meisje verder gelopen naar de Tower of London. Dat was zo'n 40 minuten lopen. Tussendoor kwamen we wel soms nog wat straat artiesten tegen. Dat vond ik een van de leukste dingen om te zien in Engeland. Ook was er een skateparkje, daar kon ik ook wel een uur naar kijken. Eenmaal bij de bruggen vond ik het niet heel speciaal, maar ja we hadden een hele dag en nu heb ik dat ook weer gezien. Daarna wilden we natuurlijk nog graag terug naar de winkels enzovoorts. Dat was me toch een gedoe. Geen een bus ging daar rechtstreeks heen en lopen was natuurlijk geen optie meer voor mij. We werden geholpen door een aardige jonge meid. Ze gaf ons het advies om met de metro te gaan. Dit hebben we toen gedaan. Daar werden we ook weer door een man geholpen, want we moesten tickets kopen. Eenmaal in de binnenstad (of hoe je het ook wilt noemen) moesten we echt nog zoeken naar de winkels, we kwamen alleen maar eet tentjes tegen. Tijdens het lopen kwamen we nog vele leuke straatartiesten tegen. Daar keek ik graag naar. We wilde graag naar de m&m world. Eenmaal daar was het helemaal niet speciaal. Op dat moment namen we even een korte pauze en zijn we gaan zitten. Dat werd ook tijd. Langs ons stonden een paar jongens die een show gaven. We hebben toen wel 3x dezelfde dans gezien. Op dat moment spraken we weer af met een paar andere van onze groep. We hebben toen nog wat gegeten en we vonden de winkels. We moesten om 21.30 terug zijn bij de bussen, want dan zouden we vertrekken. Onderweg naar de bus, kwamen we nog een straatartiest tegen. Hij was aan het zingen. Daar wilde ik natuurlijk nog even gaan kijken. Dat was zo gezellig. Op een gegeven moment begonnen een aantal mensen te dansen in de kring om hem heen, ik zei meteen: kom Nathalie wij gaan ook even dansen. Zo leuk was dat. Daar had ik echt zo erg van genoten. Mijn avond kon niet meer stuk. Ik heb zelfs nog de polonaise gelopen. Het was een leuke maar lange dag in London. Die zondag hebben we niet veel meer gedaan. We zijn Bristol ingegaan en hebben wat gedronken. 

Mijn laatste stageweek. Deze week was niet veel anders dan de eerste twee weken, maar hoe dichter we bij de vrijdag kwamen, hoe raarder ik het ook begon te vinden. Want ik ging natuurlijk terug naar Nederland. De kinderen zeiden al regelmatig: ik wil niet dat je weg gaat, kom je ons nog een keer bezoeken, waarom blijf je niet.. enzovoorts. Super schattig om te horen. Ik had van een kindje al twee brieven gekregen en op de laatste dag werden dat er alleen maar meer van andere kinderen. Het zou een drukke middag worden die vrijdag, dus daarom hadden ik en de andere stagiaire al voor lunch time een afscheidscadeautje gekregen. Ik kreeg een boekje met allemaal notities van kinderen. Zo super lief! Ik vroeg mij af wanneer hij dit heeft kunnen doen, aangezien ik eigenlijk altijd in de klas was. Hij had het gemaakt toen ik aan het lezen was op de gang met de kinderen. Die middag hadden ze hun eindshow van Afrika dancing. Hun ouders kwamen kijken naar de dans. Dat was super leuk. Daarna was het opschieten want het was al tijd om naar huis te gaan, maar ze moesten ook nog omkleden. Dus ik stond daar bij de deur met 27 kleine kaartjes om aan elk kindje te geven. Dat was hectisch. 

Ondertussen ben ik alweer een week in Nederland.

De stage in Bristol was erg leerzaam. Ik heb veel nieuwe mooie systemen gezien waarmee ze kinderen omhoog willen halen. Het is natuurlijk ook erg interessant om te zien hoe ze les geven in een ander land en in een andere cultuur. 

Bedankt voor het volgen van mijn verhalen!

Groetjes Annemiek.